در این قسمت از سری پست‌های گرامر زبان انگلیسی قصد داریم درباره زمان افعال گذشته، حال، و آینده در زبان انگلیسی صحبت کنیم. مشابه پست‌های قبلی در این پست هم تمرکز بروی متون علمی و آکادمیک مانند مقالات ISI است. بنابراین شاید در موارد نادری قواعد گفته‌شده تنها برای مقالات ISI و متون علمی معتبر باشد که این نکته درج خواهد شد.
مطالب مرتبط
- ترجمه تخصصی مقاله؛ شمارنده ها (quantifier)
- ترجمه تخصصی مقاله؛ ضمایر موصولی (relative pronoun)
- ترجمه تخصصی مقاله؛ شکل مالکیتی اسم ها
- ترجمه تخصصی مقاله؛ اسم در مقاله ISI
- ترجمه تخصصی مقاله؛ حرف تعریف
در پست‌های قبلی درباره زمان افعال در بخش‌های مختلف مقاله توضیحاتی ارائه داده‌ایم. در این پست قصد داریم گرامر زبان انگلیسی برای هر زمان فعل را توضیح دهیم.
زمان افعال؛ گذشته، حال، و آینده
در ادامه قواعد گرامری هر زمان را در مقایسه با دیگر زمان‌ها مرور خواهیم کرد. به مانند پست‌های قبلی در هر بخش بعد از قواعد تعدادی مثال ارائه شده است.
حال ساده در برابر حال استمراری: قواعد کلیدی
1- حال ساده اعمالی را توصیف می‌کند که به طور مکرر در تمامی زمان‌ها یا هر زمانی انجام می‌شوند. این موارد شامل حقایق و یافته‌های علمی، تئوری‌ها، تعاریف، موضوعات، اثبات‌ها و غیره نیز می‌شود.
2- حال استمراری نمو‌ها و موقعیت‌هایی که در همان لحظه در حال تغییر هستند یا برنامه‌های از پیش تعیین شده در آینده را توصیف می‌کند.
زمان حال کامل: قواعد کلیدی
1- حالت معلوم حال کامل معمولا در چکیده‌ها برای نشان‌دادن یک یافته جدید یا پیشرفت‌های جدید در یک رشته خاص استفاده می‌شوند. البته این نوع کاربرد به خط اول چکیده و یا حداکثر به اولین خط بعد از بیان پیشینه محدود شده است. به هر حال، برای ارائه اطلاعات بیشتر درباره نوآوری علمی موردنظر، حال ساده یا گذشته ساده استفاده می‌شود.
2- برای بیان تغییرات اعمال شده در مقاله ISI در جوابیه داوران از حال کامل استفاده کنید. با این حال، برای ارائه جزئیات بیشتر درباره این تغییرات و دلایل آن از گذشته ساده استفاده کنید.
3- برای فعالیت‌ها، رویدادها، یا سناریوهایی که در گذشته شروع شده‌اند و همچنان ادامه دارند از حال کامل استفاده کنید. این نوع ساختار معمولا برای بیان موقعیت موجود استفاده می‌شود تا بر مبنای آن تحقیق حاضر شرح داده شود.
4- اگر مرجع گذشته-آینده (past-present reference) وجود ندارد، از حال ساده برای نشان‌دادن یک موقعیت تکراری استفاده کنید. همچنین از حال استمراری برای فعالیت‌هایی که در حال رخ دادن هستند استفاده کنید.
ارسال سفارش ترجمه
حال کامل؛ موارد مشکل دار
برای بیان زمان از حال کامل و نه حال ساده استفاده کنید. با ارجاع به زمان حال می‌توانید نشان دهید چه مدت (به روز، ماه، سال و غیره) یک موقعیت خاص برقرار بوده است.
توجه داشته باشید که:
I have been here for a week.
یعنی اینکه من یک هفته پیش به اینجا آمده‌ام و هنوز هستم.
در عوض جمله:
I am here for a week.
احتمالا به این معنی است که من امروز یا اخیرا به اینجا آمده‌ام و هفت روز در اینجا خواهم ماند.
2- برای نشان دادن اینکه رویدادی برای اولین (دومین، سومین، و غیره) بار اتفاق افتاده است از حال کامل استفاده کنید و نه حال ساده.
3- در بخش نتیجه گیری از حال کامل و نه حال ساده برای بیان آنچه در مقاله انجام داده‌اید استفاده کنید. تمرکز بروی نوشتن و ساختار مقاله است. افعال معمول عبارتند از:
Present, show, describe, explain, outline
گذشته ساده: قواعد کلیدی
1-هنگامی که یک مرجع زمانی مشخص وجود دارد از گذشته ساده استفاده کنید (مثلا در سال 2011، ماه پیش، سه سال قبل).
2- هنگامی که یک فعالیت تمام شده است از گذشته ساده استفاده کنید.
3- برای توصیف اعمالی که در گذشته رخ داده‌اند از حال ساده استفاده نکنید. بجای آن از گذشته ساده استفاده کنید تا موجب ابهام نشوید (آخرین مثال).
حال ساده در برابر گذشته ساده: قواعد خاص (اهداف و روش‌ها)
1- برای بیان موضوعات اصلی تحقیق و اهداف پروژه: در جمله اول از حال ساده استفاده کنید تا کل مقاله را شرح دهید. برای بیان آنچه انجام داده‌اید از گذشته ساده استفاده کنید.
2- اگر پروژه همچنان در حال انجام است و قصد دارید اهداف پروژه را شرح دهید از حال ساده استفاده کنید. اما در صورتی که مقاله شما درباره یک پروژه تمام‌شده است از گذشته ساده استفاده کنید.
3- برای توصیف یک رویه (روش و غیره) مربوط به یک مولف دیگر از حال ساده استفاده کنید. یعنی برای توصیف اصول کلی مربوط به رویه از حال ساده استفاده کنید.
4- در صورتی که می‌خواهید روش‌شناسی، فرآیند و یا رویه را بطور کلی توصیف کنید از حال ساده استفاده کنید.
5- برای بیان اهداف تحقیق خود، یا اینکه چه تجهیزاتی استفاده شد، چطور بقیه روش‌ها استفاده شدند، چه مراحلی طی شدند و غیره از گذشته ساده استفاده کنید.
حال ساده، حال کامل، و گذشته ساده: ارجاع به پیشینه (literature)
1-در صورتی که در داخل جمله اصلی (و نه در داخل پرانتز) تاریخ را درج کردید باید از گذشته ساده استفاده کنید.
2- برای ارائه اطلاعات زمینه‌ای از گذشته تا حال، از حال کامل استفاده کنید. حال ساده هم می‌توان برای چنین مواقعی بکار برد اما کمتر متداول است.
3- اگر فاعل روش، تکنیک، رویه و غیره است و هیچ مرجع زمانی وجود ندارد از حال کامل استفاده کنید. اگر مولف فاعل است از گذشته ساده استفاده کنید. در این چنین مواردی ممکن است زمان مشخص باشد یا نباشد.
4- برای گزارش پیشنهادات، یافته‌ها، ادعاها، فرضیات دیگر مولفان از گذشته ساده (به ندرت از حال ساده) استفاده کنید. اگر از حال ساده استفاده کردید نباید مرجع زمانی مشخصی را استفاده کنید.
حال ساده در برابر گذشته ساده: قواعد خاص (نتایج و بحث)
1- بسیار مهم: اگر از حال ساده برای گزارش یافته‌هایتان استفاده می‌کنید 100 درصد باید مشخص باشد که درباره یافته خودتان صحبت می‌کنید و نه آن چیزی که در تاریخچه وجود دارد. این قاعده بسیار مهم است و نباید به هیچ وجه آن را نادیده گرفت.
2- برای توصیف جزئیات و اطلاعات یک شکل یا جدول از حال ساده استفاده کنید.
3- برای بحث درباره داده‌ها و نتایج تحقیق خود از حال ساده استفاده کنید تا پیامدهای نتایج خود را شرح دهید. به طور معمول بعد از افعال:
Show, explain, highlight, believe, mean, indicate, reveal
4- افعالی مانند show، highlight، و reveal را می‌توان هم بصورت گذشته ساده و هم حال ساده بکار برد. اما اگر قصد دارید درباره یافته‌های خودتان با افعال find، discover، و notice سخن بگویید گذشته ساده بکار ببرید.
حال کامل در برابر حال کامل استمراری
1- اگر یک موقعیت برای سال‌های متمادی وجود داشته است حال کامل به حال کامل استمراری ترجیح داده می‌شود. اگر موقعیت مورد نظر جدید بوده آنگاه هر دو حالت را می‌توان استفاده کرد. اما در این صورت، حالت استمراری نشان از موقتی بودن احتمالی موقعیت دارد.
2- اگر درباره رویدادهای پایان‌یافته یا تعداد دفعات یک رویداد سخن می‌گویید یا زمانی که یک مقدار را مشخص می‌کنید از حال کامل استمراری استفاده نکنید. البته مقادیر سال، روز، ساعت، دقایق و غیره از این قاعده مستثنی هستند.
گذشته استمراری و گذشته کامل در برابر گذشته ساده
1- گذشته استمراری زمانی بکار می‌رود که یک رویداد طولانی توسط یک رویداد کوتاه قطع شده است.
2- گذشته استمراری برای نشان‌دادن دو رویداد طولانی که همزمان اتفاق افتاده‌اند استفاده می‌شود. برای نشان داده یک سری رویداد غیر همزمان از گذشته ساده استفاده می‌شود.
3- گذشته کامل زمانی استفاده می‌شود که یک فعالیت زودتر از یک فعالیت دیگر رخ داده است. گذشته ساده یک سری اعمال پشت سر هم در گذشته را توصیف می‌کند.
آینده (will)
در زبان انگلیسی راه‌های زیادی برای نشان‌داده آینده وجود دارد. اما تنها will و حال استمراری در مقالات ISI دیده می‌شود.
1-برای پیش‌بینی، از will استفاده می‌شود.
2- برای نشان‌دادن یک فرضیه که تنها به یک مورد خاص اشاره دارد از will استفاده می‌شود. در حالی که برای شرایط شناخته‌شده که به همه موارد نسبت داده می‌شود از حال ساده استفاده می‌شود.
3- در بخش نتیجه‌گیری از will برای بیان کارهای آینده استفاده کنید.
4- برای بیان بخش‌هایی از مقاله ISI که مربوط به آینده است از will می‌توان استفاده کرد.
5- علیرغم قاعده 4، حال ساده ارجحیت دارد. مخصوصا اگر ساختار مقاله را مشخص می‌کنید.
