اگرچه این دو زبان اشتراکات زیادی دارند اما تفاوت‌های زیادی حداقل هنگام شنیدن این دو زبان حس می‌شود. علاوه بر تلفظ‌ها، این کلمات در املا نیز گاها با هم متفاوت هستند. اگرچه در بسیاری از موارد کلمات به یکدیگر شباهت دارند. یا در صورت متفاوت بودن معمولا خواننده متوجه موضوع می‌شود. مخصوصا در آزمون آیلتس و تافل که رعایت تفاوت‌ها فقط برای کسب نمرات خیلی بالا بکار می‌آید. عمده تفاوت‌ها در تلفظ‌ها احساس می‌شود. حتی کلماتی که املای یکسانی دارند گاها متفاوت تلفظ می‌شوند. در ترجمه هم باید به املای متفاوت کلمات توجه کرد. نکته مهم دیگر در ترجمه پایبندی به یکی از این دو زبان است. سعی کنید در کل ترجمه از کلمات یک زبان (یا انگلیسی آمریکایی یا انگلیسی انگلستان) استفاده کنید. در اینجا ما 5 تفاوت عمده انگلیسی آمریکایی با انگلیسی انگلستان را بیان می‌کنیم.
1- انگلیسی آمریکایی قدیمی‌تر است
احتمالا بهتر است چنین جمله‌ای را به یک فرد انگلیسی نگویید. اما این موضوع واقعیت دارد. زبان انگلیسی آمریکا قدیمی تر از انگلیسی انگلستان است. زمانی که انگلیسی‌ها در آن دوران وارد آمریکا شدند زبان را هم با خود آوردند. زبان متداول آن روزها در انگلیس. زبانی که در آن حرف r کاملا تلفظ می‌شد. در همین زمان در جنوب انگلستان افراد طبقه اشرافی ترجیح دادند خود را از دیگران جدا کنند. بنابراین تلفظ را تغییر دادند. این تغییر در رابطه با حرف r بود. بدین صورت که حرف r در کلمات چندان واضح تلفظ نمی‌شد. از آنجایی که این افراد شیک و باکلاس بودند بقیه مردم هم ترجیح می‌دادند از اینها تقلید کنند. به همین شکل این سبک از تلفظ به سرعت در انگلستان پخش شد. به همین دلیل امروزه در برخی مناطق دور از جنوب انگلیس لهجه اصیل مردم شبیه به زبان آمریکایی است. البته این شباهت جزئی است چون خود زبان آمریکایی هم تغییرات زیادی را تجربه کرد. اصولا اگر به زبان انگلیسی با لهجه لندنی صحبت کنید پرستیژ بالاتری دارید.
2- انگلیسی انگلستان بسیار فرانسوی است
زبان فرانسوی تاثیرات زیادی بروی انگلیسی گذاشته است. اگرچه خیلی از انگلیسی‌ها این موضوع را تایید نمی‌کنند. این موضوع اولین بار زمانی اتفاق افتاد که ویلیام در قرن یازدهم میلادی به انگلستان حمله کرد. او با خود زبان فرانسوی نرمن (Norman French) را آورد. او این زبان را زبان برتر قرار داد. همچنین دستور داد در دانشگاه‌ها، مدارس، دادگاه‌ها و طبقات بالا استفاده شود. اگرچه این زبان باقی نماند اما به زبان Middle English تکامل پیدا کرد. این زبان از تمام محیط اطراف تاثیر گرفته بود. دفعه دوم در قرن 18 بود. در این دوره استفاده از کلمات و املای فرانسوی بسیار مد شده بود. در این دوران آمریکایی‌ها آنسوی اقیانوس بودند و در این تغییرات شرکت نکردند. به این دلیل است که انگلیسی انگلستان شباهت‌های زبانی زیای به فرانسوی دارد تا آمریکایی.
تافل یا آیلتس؟ کدام یک برای شما مناسب تر است؟
3- املای آمریکای به نوعی برای اعتراض ایجاد شد
دیکشنری‌های آمریکایی و انگلیسی بسیار متفاوت هستند. به این خاطر که این دیکشنری‌ها توسط افراد متفاوتی گردآوری شد. در انگلیس افراد متخصص از لندن (و نه آکسفورد) کل کلمات انگلیسی موجود را جمع‌آوری کردند. اما در آمریکا این کار توسط یک فرهنگ‌نویس بنام Noah Webster انجام شد. او می‌خواست نه تنها املایی آمریکایی سرراست باشد بلکه حتی با املای انگلیسی متفاوت باشد. به این طریق او می‌توانست استقلال آمریکا از انگلستان را نشان دهد. او حرف u را از کلماتی مثل colour و honour حذف کرد. این املا خود از تاثیر زبان فرانسوی ایجاد شده بود. بنابراین املای این کلمات در زبان آمریکایی color و honor شد. او همچنین کلماتی که به ise ختم می‌شدند را تغییر داد و از ize استفاده کرد. این پسوند برای فعل‌سازی استفاده می‌شود. وبستر می‌خواست تلفظ کلمات با املای آنها یکی باشد.
4- در انگلیسی آمریکایی کلمات حذف می‌شوند
گاهی اوقات تفاوت‌هایی در زبان آمریکایی هست که برای انگلیسی‌ها قابل درک نیست. مثل وقتی که در آمریکایی فعل جمله را حذف می‌کنند. به عنوان مثال یک آمریکایی وقتی به کسی بگوید به او نامه خواهد نوشت می‌گوید:
I’ll write them
در حالی که یک انگلیسی می‌گوید:
I’ll write to you.
یا به عنوان مثالی دیگر اگر از یک آمریکایی بپرسید آیا به خرید می‌رود یا خیر می‌گوید:
I could.
در حالی که یک انگلیسی می‌گوید:
I could go.
به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها می‌خواهند سریعتر حرف بزنند. یا شاید تنها از سر تنبلی این کلمات حذف می‌شوند. البته در مقام مقایسه باید گفت انگلیسی انگلستان دقیق‌تر و درست‌تر است. پس از این جهت بهتر است.
5- هر کدام از زبان‌ها کلماتی را از زبان‌های متفاوتی گرفته‌اند
وقتی به تاثیرات و تغییرات فرهنگی دو کشور نگاه می‌کنید نحوه تکامل زبان‌ها را نیز مشاهده می‌کنید. به همین خاطر هر کدام از این زبان‌ها کلماتی را از زبان‌های دیگری به عاریه گرفته‌اند. این موارد بیشتر در رابطه با اسم غذاها دیده می‌شود. به عنوان مثال لغت گشنیز. در انگلیسی آمریکایی می‌شود cilantro (از زبان اسپانیایی). در حالی که در انگلیسی انگلستان می‌شود coriander (از زبان فرانسوی). مثال‌های زیادی در این رابطه وجود دارد. نکته مهم این است که در کشور مناسب از این کلمات استفاده شود. یا در ترجمه تا آخر به یک زبان پایبند بمانید.
شاید بتوان زبان فرانسه را تاثیرگذارترین زبان در تاریخ دانست. چرا که زبان‌های زیادی را تحت تاثیر قرار داده است حتی زبان فارسی.