در این پست از سری پست‌های آموزشی ترجمه تخصصی به سراغ شکل معلوم و مجهول افعال در زبان انگلیسی رفته‌ایم. لازم به ذکر است که قواعد گرامری زبان انگلیسی در این سری پست‌ها مربوط به مقالات ISI و متون علمی دیگر است. اگرچه گرامر یک زبان ثابت است اما گاهی کاربردها یا قواعد متداول در یک زمینه را باید بدانیم.
در هر بخش قواعد دارای یک شماره هستند که در ادامه آن یک سری مثال برای هر شماره قاعده آورده شده است.
مطالب مرتبط
- ترجمه تخصصی مقاله؛ انواع شرطی
- ترجمه تخصصی مقاله؛ زمان افعال در یک مقاله ISI
- ترجمه تخصصی مقاله؛ ضمایر موصولی (relative pronoun)
- بیان مسئله در مقاله ISI
ساختار جمله مجهول و معلوم
برای ساختن یک جمله مجهول از مثال‌های زیر کمک بگیرید:
They built a new road. (گذشته ساده – معلوم)
A new road was built. (مجهول – to be گذشته ساده + قسمت سوم فعل)
They are building a new road. (حال استمراری – معلوم)
A new road is being built. (مجهول – to be حال استمراری + قسمت سوم فعل)
اغلب کتاب‌هایی که در رابطه با نگارش هستند فرم معلوم را به مجهول ترجیح می‌دهند. همچنین نرم‌افزارهایی که بطور خودکار گرامر را بررسی می‌کنند (مانند grammarly) هر نوع ساختار مجهولی را مشخص می‌کنند. این نرم‌افزارها هم به استفاده از فرم معلوم توصیه می‌کنند.
با این حال، در مقالات ISI و متون علمی فرم مجهول نسبت به معلوم اولویت دارد.
کاربردهای اصلی فرم مجهول
در تمامی موارد زیر فرم مجهول نسبت به فرم معلوم ارجحیت دارد. در صورتی که ارائه شفاهی می‌دهید یا متن غیررسمی است فرم معلوم ممکن است اولویت داشته باشد.
1- برای تشریح فرآیندها. در این موارد شخص یا وسیله‌ای که فعالیت‌ها را انجام داده است مورد توجه نیست. مهم‌ترین موضوع فاعل جمله است. معمولا این مورد را می‌توان در بخش روش‌ها مشاهده کرد. تنها در صورتی از کلمه “ما” در بخش روش‌ها استفاده کنید که مشخص نباشد چه کسی فعالیت موردنظر را انجام داده است.
2- وقتی به طور کلی به تاریخچه تحقیق ارجاع می‌دهید یا به چیزی که در دنیای واقعی در حال رخ دادن است.
3- وقتی تشخیص عامل یک فعالیت غیر ضروری، سخت یا غیرممکن است.
4- برای بیان موضوعی که همه صحت آن را قبول دارند.
5- برای بیان تصمیمات رسمی یا برای اعلام بیانیه.
فرم مجهول بهتر از معلوم است: مثال‌های بیشتر
برای جلوگیری از موارد زیر از فرم مجهول استفاده کنید:
1- استفاده بیش از حد از we و us، اما در صورت امکان فرم معلوم را ترجیح دهید.
2- استفاده از فرم غیرشخصی one. استفاده از one کمی قدیمی شده است.
3- ترتیب اسم‌ها.
توجه:
4- با افعال install، upload، و download به طور کلی از افعال مجهول استفاده می‌شود.
فرم معلوم بهتر از مجهول است
1- جمله معلوم به خواننده کمک می‌کند تا دقیقا بداند فاعل یک فعل چه کسی است (در مقالات ISI مولف/محقق). بنابراین اگر ژورنال موردنظر به شما این اجازه را می‌دهد حتما از we استفاده کنید تا از هر نوع اشتباهی جلوگیری کنید.
2- جمله‌های معلوم الزاما نباید شخصی باشند. اگر با استفاده از فرم معلوم می‌توانید فعل را به فاعل نزدیکتر کنید از آن استفاده کنید.
3- فرم مجهول برخی از افعال مانند aim و focus در زبان انگلیسی نامناسب یا حتی غلط هستند.
ابهام همراه با فرم مجهول
برخی از ژورنال‌ها استفاده از ضمیر شخصی we را منع می‌کنند. این بدین معنی است که بجای نوشتن جمله “ما فلان کار را انجام دادیم” باید بنویسید “فلان کار انجام شد”. متاسفانه فرم مجهول، کننده کار را به طور 100 درصد مشخص نمی‌کند.
1- اگر برای بیان موضوعی کاملا متداول در تاریخچه تحقیق از فرم مجهول استفاده می‌کنید بهتر است از کلمه یا عبارتی استفاده کنید که متداول بودن این موضوع را نشان دهد. با این کار فهم این موضوع برای خواننده راحت‌تر می‌شود.
اگر هنگام مرور تاریخچه تحقیق از فرم مجهول برای اشاره به کارهای خودتان و دیگران استفاده می‌کنید تشخیص کارهای خودتان برای خواننده دشوار خواهد بود. برای جلوگیری از این گونه اشتباهات راه‌های زیر را می‌توانید به کار ببندید.
2- از اسم مولفان درون جمله استفاده کنید و ترجیحا جمله را معلوم بنویسید. اگر فقط از مرجع درون جمله (سایتیشن) استفاده کنید خواننده مجبور خواهد بود لیست مراجع را بررسی کنید تا مولف آن را شناسایی کند.
3- اگرچه برخی از ژورنال‌ها با ضمیر we مشکل دارند اما ظاهرا با our مشکلی ندارند. بنابراین یک راه برای دوری از سوتفاهم‌های ممکن استفاده از عبارات our results show، in our work، و یا in our study است. با این کار خواننده براحتی می‌تواند تشخیص دهد که کدام یک از کارهای گفته شده مربوط به شما است. این موضوع در مواردی که دائما بین کارهای خودتان و کارهای دیگران حرکت می‌کنید بسیار مهم می‌شود.
4- هنگام استفاده از عبارت in a previous work بسیار باید دقت کنید. زیرا ممکن است خواننده بجای شما اشتباها آخرین مولفی که از او نام بردید را مولف تحقیق مورد نظرتان بداند. کاملا شفاف باشید که منظور شما کار خودتان است یا یکی از کارهای مولفی که به تازگی نام او را درج کرده‌اید.
